എന്‍റെ നഷ്ടം

സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ ജന്മം തരുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ വാരി പുണരുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ മുത്തം തരുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ താരാട്ട് പാടുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ കുത്തിവയ്പ്പിക്കുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ മുറി കെട്ടിവയ്ക്കുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ ഒളിപ്പിച്ചു നിറുത്തുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ കുളിപ്പിച്ച് അണിയിക്കുന്നത്‌
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ പുകഴ്ത്തി പറയുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ തള്ളി മാറ്റുന്നത്‌
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ വഴക്ക് പറയുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ് ടത്രേ അമ്മ ചുട്ട അടി തരുന്നത്
സ്നേഹം കൊണ്ടത്രേ അമ്മ കണ്ണീരൊഴുക്കി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നത്
ആ അമ്മ പോയ്‌, ആ അമ്മ പോയ്‌,
എന്നമ്മേ എനിക്കെന്തെല്ലാം നഷ്ടമായ്‌!

ആനയും അണ്ണാനും

അണ്ണാന്‍ ഒരു ദിനം പുറത്തു വന്നപ്പോള്‍
കണ്ടല്ലോ ഒരുവമ്പന്‍ കൊമ്പനാനയെ
പട്ട തിന്നു രസിക്കും കൊമ്പനെ-
അണ്ണാന്‍ കുഞ്ഞിന്നു ഒരെളുപ്പമായ്

മുന്നില്‍ ഓടി ചാടി കളിച്ചവന്‍-
പുറത്തു കേറി തിമിര്‍ത്തവന്‍
ഒരു മരകൊമ്പില്‍ പാഞ്ഞു കേറീട്ട്-
കൊമ്പന്‍ പുറത്തും കേറി നടന്നവന്‍

പിറ്റേന്ന് എഴുന്നെള്ളിപ്പ് ഉത്സവം അതുവഴി വന്നപ്പോള്‍
കൊമ്പന്മാര്‍ ഏറെ നെറ്റി പട്ടം കെട്ടി നിന്നപ്പോള്‍
നടുവിലതാ ചെവി രണ്ടും വീശി കൊണ്ടു നില്‍ക്കുന്നു
വിശ്വസിക്കാനായില്ല- അണ്ണാന്‍ കുഞ്ഞു തന്‍ കളിത്തോഴന്‍

ഇന്നിലെ അവര്‍ ഉറ്റ ചങ്ങാതികള്‍
ഇന്നവര്‍ വെറും നാട്ടുകാര്‍ മാത്രം
നാളെ അവര്‍ കേവലം അന്യരത്രേ സത്യം
എത്ര എത്ര അകന്നു പോകുന്നിതാ-
ഈ ഉലകിലെ മാനുഷ സ്നേഹബന്ധം.